Nieuwe Impuls

Ik heb dringend behoefte aan een Nieuwe Impuls, en dan niet van het soort "Hij sloeg mij het eerst", maar een inspirerende impuls. En ik ben blij te zeggen dat ik die gevonden heb in Buikdansen!

Voor het eerst in tijden verliet ik na zevenen ons huis, en werd zoals altijd verrast door de veranderde akoestiek en sfeer ten opzichte van de dag. Ik zocht me een weg naar het buurthuis waar de lessen werden gegeven, en vond die in de kelder. Een ruimte zonder ramen, opgefleurd met kleurige wandschilderingen en van die tube-achtige slangen met lichtjes erin. En daar was ook de rinkelende buikdanseres, Aïsha, die rijkelijk was behangen met muntjes. Een heuse Hollandse blondine die eigenlijk Ellen heet.

Maar ze danste prachtig en ik keek verlangend naar haar bewegingen. Dat wil ik ook kunnen! Ik denk wel dat het nog even zal duren, want laat ik eerlijk zijn: ik kan er niks van. "Maar", zoals ik al tegen de kinderen zei: "als mama het al kon hoefde ze ook niet op les!", waarop de kinderen wijsgerig knikten. Maar ik heb al wild met mijn heupen geschud waarbij ik mijn billen verontrustend hard voelde drillen, en de belangrijkste Oosterse danspas geleerd.

Ik voel het: ik ga helemaal in contact komen met mijn Innerlijke Vrouwelijkheid! En als ik het goed kan dan ga ik voor Floris dansen, want zo'n ontzettend leuke echtgenote ben ik nou.