Buiten raast wild de wind en ik ben helemaal alleen thuis! Is het niet verrukkelijk?! Iedereen is weg. Ik kijk in de spiegel en vraag vol verwondering: "Spiegelbeeld vertel eens even, ben ik heus helemaal alleen?"
Om mijn alleenzijn te vieren ga ik naar de stad en drink daar een kop koffie. Helemaal alleen! Zonder kinderen die aan me trekken, weglopen, bekers omgooien, niet willen meelopen, uit buggy's klimmen en mijn koekje willen opeten. Helemaal Alleen! En dan neem ik er ook zo'n vruchtenvlaaitje bij, gewoon omdat ik daar zin in heb.
En op weg naar huis doe ik alleen de hoognodige boodschappen. Appels en harde broodjes. En omdat er draadjesvlees in de aanbieding is koop ik dat ook. Dat braad ik dan vanmiddag, en vanavond voor het avondeten gooi ik dan aardappelballetjes in de oven en trek een pot doperweten open. Gewoon omdat ik daar zin in heb.
En ik luister naar Country and Western muziek i.p.v. naar K3.
En ik lees zomaar een boek.
En ik kan heel hard krakend een zak chips eten zonder dat iedereen om mij heen zwermt.
Just me, myself and I.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
"O, wat is het fijn
BeantwoordenVerwijderenom even bij mezelf te zijn" ;-)
Proficiat met je welverdiende vrije dag én het mooie weer!
Groet Erna
Dat is ook het leuke van kinderen hebben: Heerlijk genieten als ze er niet zijn. Dubbel hé.
BeantwoordenVerwijderen