Omdat er vandaag geen motivationeel boek zo motiverend was dat ik mezelf de deur uit kon krijgen om te gaan rennen moest ik mijn adrenaline ergens anders vandaan halen. Ik besloot om Floris draagbare cd-speler een beetje te lenen en mijn 'run' op te leuken met Country and Western muziek. De spanning van het 'lenen' zorgde voor nét dat beetje extra adrenaline, en toen de muziek begon voelde ik vreugde over mijn aards bestaan in mij opwellen. Terwijl ik mijn vreugde luidkeels uitkrijtte en meegalmde over bevroren weesmeisjes die naar hun moeder in de hemel gingen rende ik over fietspaden, langs maisvelden en boerderijen. Ondertussen deed ik flink wat nekoefeningen om te controleren of er geen mensen achter mij aan kwamen die mijn valse zangpraktijken konden horen.
Moe en voldaan kwam ik thuis met de cd-speler in mijn broekzak verstopt. Maar toen Floris zei "Ben je zo blij om me te zien, of heb je mijn cd-speler in je zak?", antwoordde ik
"I beg your pardon! I never promised you a rose garden!
A long with the sunshine there's gotta be a little rain sometimes.
When you take you got to give so live and let live or let go!"
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen
Leuk dat je een comment achterlaat! Bedankt!
Wil je op de hoogte blijven van alle comments? Vink dan eenvoudig het vakje aan met: Email follow-up comments!