Soms wisselen Piet en ik ons Buggy-Conflict af met Geruzie Op De Fiets. In het voorstoeltje op de fiets zit Piet een stuk hoger, en heeft tot nog toe geen manier gevonden om eruit te klimmen. Maar, omdat de reis naar school anders zo vreedzaam zou verlopen, vindt Piet dat ik mijn handen niet op het stuur mag leggen. Feitelijk vindt Piet dat híj moet sturen. Zo fietsen we dan naar school, duwend aan elkaars handen.
Halverwege merkt Piet dat hij het niet kan winnen, en gaat naar zijn volgende onderdeel: Hand in Decolleté Stoppen. Dan sta ik voor een dilemma: haal ik zijn hand uit mijn borsten, en verlies ik mijn positie op het stuur, of handhaaf ik mijn stuurpositie, maar fiets voor gek? Dan kies ik maar voor veiligheid, en houd mijn handen aan het stuur. Zo fietsen Piet en ik door de straten van Doetinchem, met zijn hand ferm in mijn Decolleté. Soms moet je je strijdpunten kiezen...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nicole, dat hand in decollete stoppen kan nog even duren, ik heb hier 2 jongens van 7 en de jongste (heeft ook best wel lang bv gehad) heeft nog steeds de neiging zijn hand in mijn decollete te laten zakken, ziet er niet uit, maar ik vin het toch ook wel weer schattig. DUs zeg ik er niet zo veel van...
BeantwoordenVerwijderenOok ik ken het schattige van hand-in-decollete-stoppen. Maar wanneer het gepaard gaat in het openbaar vervoer met het uitroepen van mjammjammjam..... vind ik het niet zo leuk meer en ga ik blozen (achteraf kan ik er wel om lachen.... Het is heel moederlijk en heel schattig.... maar gewoon niet altijd.
BeantwoordenVerwijderen