rust daalt neder, het rumoer verstomd.
Teder vleit zich moeder op de bank,
heel even heeft zij rust, goddank.
Een glimlach speelt teder om haar mond,
zonlicht streelt heur gouden haar.
Dan pakt zij zacht haar breiwerk op,
en gaat verder met haar eigen strop.
Mijmerend breit zij voort,
alsmaar langer wordt het koord.
Nooit staan moeders handen stil,
dan klinkt plots een harde gil.
Moeder staat meteen weer klaar,
maar er is wrevel in haar gebaar.
Moeder zou eens op vakantie moeten,
maar zíj wilde 5 kinderen, dus moet zij boeten.
Dan komt binnen de kinderschaar,
nu is er toch weer liefde in Moeders gebaar.
Moeder heeft haar kinderen lief,
zij maalt niet om wat ongerief.
Liefdevol verdeelt zij fruit en koek,
en leest voor uit het heilige boek.
Moeder luistert, bepleistert en troost,
zo bemoedert zij haar kroost.
Weg is nu de rust van de middagstond,
maar toch heeft moeder een glimlach om haar mond.
Over een week gaat zij een Road Trip maken,
en al haar plichten verzaken.
Er is vreugde in haar gebaar,
volgende week is Vader de Sigaar.
Ook al zou Moeder zich geen ander leven wensen,
Moeders zijn ook maar mensen.
MEESTERLIJK! Breng je dagboek naar de uitgever joh, voor ik een petitie begin onder de TBM's! Echt, subliem!
BeantwoordenVerwijderen