Doetinchem heeft er een supermarkt bij: een Superstore. Groots aangekondigd met folders, auto's met billboards en rondfietsende medewerkers die kaassnacks uitdeelden. Omdat ik een volstrekt trouweloze supermarktbezoekster ben, besloot ik eens een kijkje te nemen. Halverwege werd ik gestopt door een jongen in Superstore-kledij op een bakfiets en kreeg een doos met kaassnacks die ik dankbaar in ontvangst nam. Gratis, nietwaar.
Ik vervolgde mijn weg, maar werd opnieuw onderschept. Dit keer door een dame in Superstore-kledij die mij een Kop Koffie en Gratis appeltaart beloofde als ik wat vragen wilde beantwoorden over de supermarkt. Nou dat wilde ik wel, maar natuurlijk wel handig als ik de winkel ook daadwerkelijk van binnen gezien had. Ik beloofde de dame terug te komen nadat ik de supermarkt had geïnspecteerd.
Zonder verdere onderbrekingen bereikte ik de supermarkt en liep naar binnen. Daar werd ik onmiddelijk aangesproken door een knappe jongeling die mij een prachtige rode aardbei aanbood: "Proeven?" Wantrouwig bekeek ik de aardbei: "Is die wel gewassen??".
"Jazeker!, antwoordde de knappe jongeman, "Ze zijn helemaal klaar voor consumptie. Mag de kleine er ook één?"
Dat was waar ook, ik had Piet bij me. De aardbei smaakte verrúkkelijk. Maar toen wilde de knappe jongeling mij de hele doos aanbieden in ruil voor 4 euro en scheidden abrupt onze wegen. Ik vervolgde mijn weg de supermarkt in.
Vanaf dat moment is het allemaal een beetje wazig, want Piet begon te muiten. Ik had hem mee in de buggy en hij zit in een zeer succesvolle Houdini-Fase en kan echt overal uitkomen. Al vechtend doorkruisten we de winkel terwijl ik mijn boodschappen lokaliseerde: melk, poedersuiker en tuinkruidenjusmix van Maggi. Inderdaad, nog goedkoper dan de Jumbo. Ik liep naar de kassa en maakte mij op voor de eindstrijd met Piet: hem in de buggy houden terwijl we in de rij stonden, maar er was geen rij! Ik kon zo maar doorlopen.
Na al dat vechten met Piet vond ik het tijd voor koffie met appeltaart. Twee vriendelijke meisjes interviewden mij over de supermarkt en boden mij de verrukkelijkste appeltaart aan, die ik samen met Piet opgegeten.
Super, zo'n Superstore.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Leuk, je verslag van de nieuwe supermarkt. Ik woon ook vlakbij Doetinchem, dus zal er eens een kijkje gaan nemen. Alhoewel ik vrees dat die aardige jongelingen er niet ALTIJD lopen;-) Heb je Lee Towers ook nog gezien?? Of zou Piet dat niet overleefd hebben??
BeantwoordenVerwijderenIk ben trouwens een groot fan van je dagboek. Lees het nagenoeg dagelijks en zie veel herkenning, ook al ben ik geen tbm en heb ik 'maar' 2 kinderen!