Bijna elke week ga ik Schatzoeken in de Kringloop; vaak vind ik niets, maar soms vind ik de mooiste dingen. Het is maar net wie het aardse bestaan heeft verruild voor de eeuwigheid, oftewel wie er is doodgegaan. Vandaag vond ik prachtige tafelkleden, soepelvallend van ouderdom. Een mooie vitrage die Teuntje onmiddelijk als sluier in haar haar hing en bollen wol. Het waren duidelijk de spulletjes van iemand die van handwerken hield en van de jaren 70, want ook vond ik kussenslopen met hip 70-jaren motief. Maar de grootste schat was een stel breinaalden van 10 cent, helemaal onderin een kist met lappen.
En dan te bedenken dat ik vroeger mijn neus ophaalde voor tweedehands spullen. Als we vroeger tweedehands spullen zagen dan snoof mijn moeder: "Je weet maar nooit wie het in de handen heeft gehad!", en dat was dat. Gek genoeg haalden we wel boeken uit de bibliotheek.
Niet alleen gaat je lichaam op in de kringloop van het leven, ook je spullen. Als ik later doodga en mijn spullen in de kringloop liggen hoop ik dat er ook iemand komt die míjn spullen als schatten beschouwd.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Nicole Orriëns. Mogelijk gemaakt door Blogger.
Geen opmerkingen
Leuk dat je een comment achterlaat! Bedankt!
Wil je op de hoogte blijven van alle comments? Vink dan eenvoudig het vakje aan met: Email follow-up comments!