"Where is the Love?"

Een liedregel speelt door mijn hoofd "Where is the love?". En inderdaad: waar is The Love eigenlijk. En is er nog wel voldoende in ons gezin? Soms ben ik zo druk met me staande te houden in mijn dagelijkse bestaan met de kinderen dat The Love er wel eens bij inschiet. Dan ben ik druk met vallende bekers, ruzies, borden die moeten worden leeggegeten en dat soort zaken. Dan denk ik niet aan de Love. Dan denk ik alleen maar "Hoe veel uur nog voor ze naar bed kunnen?". Maar als ze dan allemaal slapen, en ik bij ze ga kijken dan voel ik The Love in mij opwellen. En de vraagtekens en twijfels of ik ze er wel genoeg van heb gegeven die dag. Dan weet ik waar de The Love is: verpletterd onder teveel Realiteit.