De Volste

Vanmiddag deed Jan kappertje met me. Toen mijn haar tjokvol zat met alle haarknippen die hij kon vinden zei hij: "Mam, je bent misschien niet de mooiste moeder, maar wel de volste." "En" verzekerde hij me "bij een wedstrijd wie de volste moeder is win jij vast." Van je vrienden moet je het hebben (6 mei) Deze week kreeg ik tussen de regels door een oordeel over ons huis. Een goede vriendin kwam met haar kinderen bij mij koffie drinken en het gesprek kwam op het vraagstuk wie van mijn kinderen het beste een kamer konden delen. Ze liep mee naar boven om de slaapkamerverdeling te bekijken. Dat trof niet gunstig aangezien ik maar liefst 1 dag de was niet had gevouwen en het er dus alweer uitzag als een asociale bende. Afgezien van de grote zooi zag ik ook de betekende muren, de vloerbedekking met verfvlekken, en het afgebladderde behang. Eenmaal beneden legde ze haar hand op de mijne en zei ze op geruststellende toon "Ik zou er wel wat aan doen, i.v.m. de waarden en normen die je je kinderen mee wilt geven." Vandaag kwam een andere vriendin langs die gaat scheiden, en wiens nieuwe huis in toestandje 'Krot' is. "Net als bij jou!" zei ze opgewekt. En nu vraag ik me af: is ons huis dan echt zo slordig en verhabbezakt??? En zo ja, hoe erg is dat dan? Geluk op een Bergtop (5 mei) Omdat het Hemelvaartsdag was hebben we een kompaswandeltocht 'De ontdekking van Tom Koolhaas' gewandeld. Daarvoor zijn we naar het plaatsje Barchem gereden en hebben daar de route gekocht. De route moest worden gelopen met een kompas, en daar kwam Floris goed van pas, want ik snapte er helemaal niets van. Je moest ergens gaan staan, je compas op x graden zetten en dan ook nog ww-o of zo lopen. Gelukkig kon Floris ons in de juiste richtingen wijzen. Het pad liep over de Lochemse Berg die erg bosachtig is. Door de vele regen van de laatste dagen waren de paden modderig en lastig begaanbaar. Gekweld duwde Floris de buggy door het rulle zand. Andere strubbelingen waren dat Piet het vertikte om er in te gaan zitten, en Ot van 4 er juist in wilde. Maar als je je daar al druk over gaat maken kun je net zo goed thuis blijven vind ik. Dus struinden we over de modderpaden, mijn rok onder de modderspatten en stenen en takken in mijn schoenen. Ik kreeg helemaal een "Peking Express" gevoel. De kinderen vonden het geweldig en renden als wilden over de paden, langs akkers en langs weiden, vele t- en y-splitsingen en bankjes. Uiteindelijk waren we toch nog verdwaald maar kon een vriendelijke heer met drie honden ons weer op het juiste spoor zetten. Halverwege hebben we gepicknickt, en ook al was het frisjes, ik vond het Puur Geluk. Wat kun je je nog meer wensen dan samen met je gezin uitkijken over uitgestrekte velden vanaf een berg. Multiculturele Vriendelijkheid (4 mei) Mijn neefje Beer van 3 logeert bij ons. Gasten schotel je wat luxer eten voor dan normaal, en dus zijn we gezamenlijk naar de Turkse Bakker gewandeld voor een 'bloemetjesbrood'. Daar kun je niet pinnen, dus heb ik eerste alle spaarpotten en portemonnees afgestroopt op zoek naar kleingeld. Dat leverde 1 euro en 40 cent op; bovendien had Ot nog 1 euro in zijn portemonneetje van Koninginnedag. Aangekomen bij de Turkse Bakker bestelde ik een 'bloemetjesbrood'en Beer wilde graag een reuzecroissant. Dat bracht het eindtotaal op meer dan ik bij me had. Ik draaide me om om Ot te beroven van zijn euro, maar toen wuifde de vriendelijke bakster het ontbrekende bedrag weg, en gaf de kinderen nog een versnapering mee voor onderweg. Multiculturele vriendelijkheid. Ik knapte er helemaal van op. Eindeloze dagen (3 mei) Druk, druk, druk. Ik heb gekleid, geverfd, was gevouwen, de Turkse bakker bezocht voor een 'bloemetjesbrood', met de K-nex gebouwd, slaapkamers opgeruimd, het zonnestelsel geknutseld met de kinderen en Maartjes hoogslaper op internet gezet. Maar na gedane arbeid is het niet goed rusten, want het is pas 9 uur in de ochtend. "Those were the days my friend, we thought they'd never end." zong Mary Hopkins. Letterlijk. Wiskundige redeneringen (2 mei) De wegen van Piet zijn ondoorgrondelijk. Zo wil het bijvoorbeeld niet zeggen dat als Piet zijn middagdutje overslaat hij dús de volgende ochtend langer slaapt. Sterker nog, Piet staat dan juist voor dag en dauw op. Maar als overdag mínder slapen niet gelijk is aan 's nachts langer slapen, zou dan misschien overdag meer slapen juist leiden tot 's nachts langer slapen? Ja jongens en meisjes, dit zijn wetenschappelijk redeneringen van het hoogste niveau. Als A niet leidt tot B, leidt dan misschien C tot B? Of misschien zelfs wel tot Z? En wat is in vredesnaam Z?? Een geflipte Thuisblijfmoeder? Koninginnedag (1 mei) Op Koninginnedag zijn we met de kinderen naar de vrijmarkt gegaan. Elk jaar vergeet ik weer hoe hectisch dat is, maar de kinderen vinden het geweldig. Ze krijgen allemaal een euro die ze trots in een portemonnee om hun nek meedragen. Terwijl Floris en ik niets anders doen dan kijken waar de kinderen zijn en elkaar afsnauwen van de stress vermaken de kinderen zich kostelijk. Het is vooral de grootste troep die ze het mooist vinden. Je weet wel die zooi die in verrassingseieren zit, en al kapot gaat als je er naar kijkt. Ik probeer ze naar het betere speelgoed te sturen, maar mijn suggesties zitten er compleet naast. Jan en Teuntje vinden bijvoorbeeld Bassie en Adriaan geweldig, dus toen ik daar een puzzel van zag liggen wees ik die enthousiast aan. Maar hun reactie was niet zozeer lauw als wel koud. Nee, hun interesse ging uit naar het besturingsstation van een electrische auto, en dan zonder de auto uiteraard. Zo zwalk je als ouders tussen enerzijds je kinderen de ruimte geven om hun eigen keuzes te maken en anderzijds hen en jezelf te beschermen tegen al te veel zooi. Ot heeft voor 50 eurocent een zwaard gekocht. "Akkadoo!!" riep hij terwijl hij wild met het zwaard om zich heen maaide. Het duurde even voor de vertaling terugkwam, maar het bleek zijn versie van "En garde!" te zijn. Floris en ik keken elkaar vol ouderlijke trots aan: onze zoon kan al Frans! Jan heeft een grote stapel Donald Ducks gekocht. Een keuze die mij wel kan bekoren. Niet alleen is dat goed voor zijn leesvaardigheid, maar Jan plakt alle posters uit Donald Ducks op de morsige muren van zijn slaapkamer. Hoewel zijn kamer nodig behangen moest worden is dat nu niet meer nodig door alle Donald Duck posters. Teuntje en Maartje hebben twee telefoons gekocht waarmee ze elkaar kunnen bellen, en voor Piet heb ik Tinkie Winkie, een Teletubbieboekje en een bus met poppetjes gekocht. Het wordt hoog tijd dat we zelf dingen gaan verkopen, om plek te maken voor de dingen van anderen.